بررسی همبستگی بین حساسیت پردازش حسی و ناگویی خُلقی با روی آوری به اعتیاد، در دانشجویان دختر ساکن خوابگاه علوم پزشکی قزوین

زمینه و هدف: اعتیاد به عنوان بلای خانمانسوز، جامعه بشری، به ویژه قشر نوجوان و جوان را به شدت تهدید می کند. چگونگی ادراک و واکنش افراد نسبت به محرک های محیطی و ناتوانی در پردازش شناختی اطلاعات هیجانی و تنظیم هیجان ها می تواند سوق دهنده افراد به سمت اعتیاد باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی بین حساسیت پردازش حسی و ناگویی خُلقی (آلکسی تایمیا) با روی آوری به اعتیاد انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی - مقطعی بر روی 166 نفر از دانشجویان دختر ساکن خوابگاه گلستان علوم پزشکی قزوین در سال 1394 انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های روی آوری به اعتیاد، حساسیت پردازش حسی و ناگویی خُلقی (ftas-20) استفاده گردید. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد همبستگی معنی داری بین مؤلفه های سهولت تحریک، حساسیت زیبایی شناختی و ناگویی خُلقی با روی آوری به اعتیاد وجود دارد (01/0>p، 05/0>p)، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد مؤلفه های سهولت تحریک، حساسیت زیبایی شناختی و ناگویی خُلقی باهم، 4/20% از واریانس روی آوری به اعتیاد را تبیین می کنند. همچنین بین مؤلفه آستانه حسی پایین و روی آوری به اعتیاد، همبستگی معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، با بهبود چگونگی ادراک و واکنش افراد نسبت به محرک های محیطی، پردازش شناختی اطلاعات هیجانی و تنظیم هیجان ها، می توان امر پیشگیری از اعتیاد را تسهیل کرد.